ماه خدا بسوي ما آمد تا بر سر سفره ميهماني پروردگار يگانه بنشاند و از خوراك مخصوص متنعم كند اما خوردنيهاي اين سفره غذاي جسم نيست كه تمام شدني و يا فاسد شدني باشد بلكه غذائي تمام ناشدني و با بركت براي روح دو جان ماست كه بهترينش خلوص نيّت است كه شرط قبولي همه عبادات همين صفت حميده است و آنرا خداوند در رمضان بما عرضه ميدارد تا بتوانيم با روزه داري بدست آوريم البته براي رسيدن به اين غذاي روح مقدماتي را ميبايد در وجود خود بدست آوريم كه همين مقدمات نيز خود صفات حميده و غذاي ناتمام روحاني ست از جمله آن صبوري ست صبر كه نسبت به ايمان همچون سر است براي بدن در رمضان و روزه داريش بيشتر تبلور ميابد و اميد و رجاء كه محرّك همه اعمال و موفقيتهاي در هر مسيري است و در نهايت انتظاري كه روزه دار بايد خود را با آن در اين ضيافت مزيّن نمايد و صفات حميده ديگري كه بدنبال آن روزي ما ميشود .... انشاءالله بتوانيم بهتر از رمضانهاي قبل بهره مند شده وبا حفظ اعضاء و جوارح خود از معاصي بيش از پيش پذيرائي شويم كه در ميهماني ميبايد حرمت ميزبان بيشتر حفظ شود تا غذاي بهتر و بيشتري را با عزّت و بركت نصيبمان فرمايد و تا سالي ديگر از عمر خود را بيمه و تقويت كنيم و متنعّم از بركاتش باشيم ان شاء الله